Teofil Chyba urodził się 17 grudnia 1908 roku w Radziwiu. Rodzice, Mateusz Chyba i Tekla z Misiaków, posiadali kilkumorgowe gospodarstwo. Po czteroletniej nauce w szkole w Radziwiu, w 1919 roku wstapił do Gimnazjum im. Stanisława Małachowskiego w Płocku, które ukończył i zdał maturę w 1928 roku. W tym samym roku rozpoczął pracę w wojsku. W latach 1929-1932 kształcił się w Szkole Podchorążych Inżynierii. W 1931 roku został mianowany podporucznikiem, do 1934 roku pełnił funkcje dowódcy plutonu, a następnie dowódcy kompanii. W październiku 1934 roku porucznik Teofil Chyba został odkomenderowany na Politechnikę Warszawską (Wydział Mechaniczny), który ukończył w marcu 1939 roku, uzyskując tytuł magistra nauk technicznych i inżyniera mechanika. Jako inżynier uzbrojenia wizytował zakłady Centralnego Okręgu Przemysłowego. Był uczestnikiem Wojny Obronnej 1939 roku i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po klęsce wrześniowej internowany w Rumunii, skąd przez Jugosławię przedostał się do Francji. W lipcu 1940 roku został wzięty do niewoli niemieckiej podczas próby przedostania się do Anglii. Przbywał w trzech oflagach na terenie III Rzeszy.W 1945 roku wrócił do Polski w stopniu kapitana i kontynuował pracę w wojsku, gdzie dosłużył się stopnia pułkownika. Pracował początkowo w Zakładach im. Cegielskiego w Poznaniu i Fabryce Broni w Radomiu. Później był wieloletnim wykładowcą Wojskowej Akademii Technicznej i Politechniki Warszawskiej, zastepcą kierownika Zakładu Technik Uzbrojenia na Wydziale Mechanicznym Technologicznym (obecnie Inżynierii Produkcji) Politechniki Warszawskiej. Wykształcił wielu inżynierów uzbrojenia. Był autorem licznych prac naukowych (skryptów i publikacji) z dziedziny budowy broni strzeleckiej. W 1971 roku pułkownik Teofil Chyba, po 43 latach nieprzerwanej pracy w wojsku, przeszedł na emeryturę. Zmarł 22 marca 1994 roku w wieku 85 lat i został pochowany w Warszawie.
oprac. Zbigniew Chyba