Szoła Podstawowa w Radziwiu istniała już w okresie międzywojennym. Mieściła się wówcza w budynku przy ulicy Kolejowej (obecnie przy rondzie Marka Lajourie). W latach trzydziestych XX wieku dyrektorami szkoły podstawowej w Radziwiu byli Eugeniusz Gessek i Leon Dorobek - obaj zamordowani przez okupanta. Od czasu zakończenia wojny do 1962 roku szkoła nadal mieściła się przy ulicy Kolejowej. Dla uczczenia 1000-lecia istnienia Państwa Polskiego, ówczesne władze rozpoczęły budowę tysiąca szkół na tysiąclecie. Wkrótce powstał Fundusz Budowy Szkół. Na skutek starań p.Jadwigi Śliwińskiej taką szkołę postanowiono wybudować w lewobrzeżnej części miasta, w Radziwiu. Po dokonaniu lokalizacji przy ul.Cichej w 1959 roku nastąpiło uroczyste wmurowanie aktu erekcyjnego, którego dokonał przewodniczący MRN p.Józef Chlebicki w obecności kuratora szkolnego p.Klimaszewskiego.Budowa szkoły trwała dwa lata, od 1960 do 1962 roku. Dzięki entuzjazmowi i energii kierownika p.J.Śliwińskiej oraz wielkiej ofiarności ze strony miejscowych nauczycieli, młodzieży szkolnej i rodziców teren budowy został uporządkowany. Trudną sprawą było urządzenie i przygotowanie w przewidzianym terminie wnętrza budynku szkolnego. Szkoła nie otrzymała funduszu na nowy sprzęt. Dlatego należało stare umeblowanie przenieść ze starej szkoły. Z tego względu nauczyciele i młodzież pod nadzorem p.Czesłwy Malesowej-zastępcy kierownika szkoły odnawiali sprzęt i pomoce naukowe. Dzięki temu w przewidzianym terminie klasy zostały pięknie urządzone, umeblowane i udekorowane.
Szkoła otrzymała imię poety urodzonego i mieszkającego przez pewien czas w Płocku – Władysława Broniewskiego. Otwarcie Szkoły Podstawowej nr 5 – Pomnika Tysiąclecia Państwa Polskiego nastąpiło 23 czerwca 1962r. Kierownikiem szkoły była wówczas p.J.Śliwińska, a zastępcą p.Cz.Malesa. W roku szkolnym 1962-1963 p.Malesa przeszła na emeryturę a na jej miejsce został mianowany miejscowy nauczyciel fizyki – Stanisław Olewiński.
W pierwszych latach pracy dydaktyczno-wychowawczej zarówno kierownictwo, jak i nauczyciele starali się stworzyć wysoki poziom nauki. Nadal były prowadzone porządkowe wokół szkoły. Sprowadzono różne gatunki drzew i krzewów. Aleję wiodącą do szkoły wysadzono modrzewiami, a wokół szkoły posadzono lipy i srebrne świerki. Szkoła była przykładem dla innych szkół miasta i powiatu.
Działały tutaj różne organizacje i kółka zainteresowań, np. Drużyna Harcerska, Drużyna Zuchów, SKO, Szkolne Koło Budowy Warszawy, PCK, Samorząd Szkolny, chór. Szkoła brała udział w licznych konkursach, często zajmując czołowe miejsca.
W roku szkolnym 1964-1965 na skutek złego stanu zdrowia p.J.Śliwińska zwolniła się z zajmowanego stanowiska, a jej miejsce zajął p.Sylwester Śliwiński, który pełnił funkcję kierownika w latach 1965-1970.
W roku 1967 został ufundowany i przekazany szkole sztandar. Komitet fundacji sztandaru ustalił projekt: pierwsza strona – napis z pełną nazwą szkoły, pośrodku kaganek na błękitnym tle. Strona druga – napis „Szkoła Pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego 1968r.” pośrodku godło na czerwonym tle. Wykonawczynią sztandaru była hafciarka z Radziwia p.Kamila Jarzyńska. Uroczystość przekazania sztandaru odbyła się 17 lutego 1968 roku.W latach 1970-1981 funkcję dyrektora szkoły pełnił wieloletni jej nauczyciel – Stanisław Kleniewski, zastępcą dyrektora była p.Maria Kuffel. W czasie pełnienia obowiązków dyrektora przez p.S.Kleniewskiego odeszli w stan spoczynku długoletni nauczyciele, którzy byli pionierami pracy dydaktyczno-pedagogicznej w najtrudniejszych dniach istnienia szkoły. Byli to: Cz.Malesa, J.Śliwińska, S.Śliwiński.
W związku z odejściem w 1981 roku na emeryturę p.St.Kleniewskiego i p.M.Kuffel do Szkoły Podstawowej nr 3 nominację na dyrektora szkoły i jego zastępcę otrzymali mgr Jerzy Bojanowski i Urszula Malesa, którzy do dzisiaj pełnią swoje funkcje.
9 stycznia 1982 roku naszą dzielnicę nawiedziła klęska powodzi w związku z tym nastąpiła przerwa w zajęciach szkolnych od dnia 9.01.1982 do 20.01.1982. W szkole kwaterował przeciwpowodziowy sztab MO. Zajęcia lekcyjne rozpoczęły się 21.01.1982 roku w Domu Technika i prowadzone były tam do końca stanu powodziowego tj.do 8 marca 1982 roku. Wówczas wiele dzieci uczyło się poza Płockiem, ponieważ ewakuacja ludności odbywała się do różnych miast nawet poza województwem.
W związku z reformą szkolnictwa w 1999 roku nasza szkoła na dwa lata została przekształcona w Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 3 w Płocku. W jej gmachu kształcono uczniów na dwóch poziomach: szkoły podstawowej i gimnazjum.
1.09.2001 roku powróciliśmy do dawnej nazwy – Szkoła Podstawowa nr 5 w Płocku im. Władysława Broniewskiego.
źródło - strona internetowa Szkoły Podstawowej nr 5
fotografie: Bogusław Osiecki